Analiza kationów I grupy
Analityczny podział kationów według R. Freseniusa
Grupa | Kationy | Odczynnik grupowy |
I | Ag+, Hg22+, Pb2+ | HCl |
II | Hg2+, Pb2+ , Cu2+ , Bi3+ , Cd2+ , As3+, As5+, Sb3+, Sb5+, Sn2+ , Sn4+ | AKT w środowisku HCl |
III | Zn2+ , Ni2+ , Co2+ , Mn2+ , Fe2+ , Fe3+ , Al2+ , Cr3+ | AKT w środowisku NH4Cl i NH3(aq) |
IV | Ca2+ , Sr2+ , Ba2+ | (NH4)2CO3 w środowisku NH3(aq) |
V | Mg2+ , K+, Na+, NH4+ | brak odczynnika grupowego |
Do pierwszej grupy kationów zaliczamy jony srebra, ołowiu i rtęci(I). Grupę tą możemy wykryć poprzez zastosowanie odczynnika grupowego 2-3 molowego kwasu solnego (HCl), który strąca białe osady, w przeciwieństwie do kationów grup II-V. Kwas solny koniecznie musi być rozcieńczony ze względu na to, że roztwór stężony powoduje roztworzenie chlorków z utworzeniem związków kompleksowych.
Reakcje charakterystyczne jonu Pb2+
Dodawany odczynnik | Równanie reakcji chemicznej | Obserwacje w trakcie doświadczenia | Fotografia strąconego osadu / roztworu |
HCl | Pb2+ + 2Cl– → PbCl2↓ | Wytrąca się biały osad rozpuszczalny w gorącej wodzie. Po ostudzeniu roztworu wydzielają się błyszczące igły. | |
NaOH | Pb2+ + 2OH– →Pb(OH)2↓ Pb(OH)2 + 2OH– → [Pb(OH)4]2- | Wytrąca się biały osad, który w nadmiarze wodorotlenku ulega roztworzeniu. | |
NH3 · H2O | Pb2+ + 2NH3 · H2O → Pb(OH)2↓ + 2NH4+ | Wytrąca się biały osad. | |
KI | Pb2+ + 2I– → PbI2↓ PbI2 + 2I– → [PbI4]2- | Wytrąca się żółty osad częściowo rozpuszczalny w gorącej wodzie, który w roztwarza się w nadmiarze odczynnika. Po ostudzeniu roztworu wydzielają się złociste, błyszczące blaszki. | |
H2SO4 | Pb2+ + SO42- → PbSO4↓ | Wytrąca się biały osad nierozpuszczalny w wodzie. Roztwarza się w stężonym H2SO4, HCl, octanie sodu, winianie oraz cytrynianie amonu (w odróżnieniu do BaSO4 i SrSO4). | |
K2CrO4 | Pb2+ + CrO42- → PbCrO4↓ | Wytrąca się żółty osad nieroztwarzalny w kwasie azotowym(V) i amoniaku. | |
Ditiozon – difenylotiokarbazon | W reakcji jonami przeszkadzającymi są jony srebra, miedzi(II), cynku i kadmu, które należy zamaskować za pomocą roztworu KCN. | Pod wpływem jonów Pb2+ ditiozon w roztworze CCl4 zmienia zielone zabarwienie na ceglastoczerwone. |
Reakcje charakterystyczne jonu Ag+
Dodawany odczynnik | Równanie reakcji chemicznej | Obserwacje w trakcie doświadczenia | Fotografia strąconego osadu / roztworu |
HCl | Ag+ + Cl– → AgCl↓ | Wytrąca się biały serowaty osad nierozpuszczalny w wodzie. Pod wpływem światła ciemnieje w wyniku rozpadu osadu na metaliczne srebro. | |
NaOH i NH3 · H2O | Ag+ + OH– → AgOH↓ 2AgOH → Ag2O↓ + H2O Ag2O + 4NH3 · H2O → 2[Ag(NH3)2]+ + 2OH– + 3H2O | Wytrąca się brunatny osad tlenku srebra(I). Po dodaniu wody amoniakalnej następuje roztworzenie osadu z utworzeniem bezbarwnego kompleksu. | |
KBr | Ag+ + Br– → AgBr↓ | Wytrąca się jasnożółty (słomkowy) osad. | |
KI | Ag+ + I– → AgI↓ | Wytrąca się jasnożółty osad. | |
K2CrO4 | 2Ag+ + CrO42- → Ag2CrO4↓ | Wytrąca się czerwonobrunatny osad nieroztwarzalny w kwasie octowym, lecz roztwarzalny w wodzie amoniakalnej. | |
Ditiozon – difenylotiokarbazon | X | Pod wpływem jonów Ag+ ditiozon w roztworze CCl4 w środowisku kwaśnym zmienia zielone zabarwienie na żółte, a w środowisku zasadowym – fioletowe. |
Zobacz jak możemy Ci pomóc
Reakcje charakterystyczne jonu Hg22+
Dodawany odczynnik | Równanie reakcji chemicznej | Obserwacje w trakcie doświadczenia | Fotografia strąconego osadu / roztworu |
HCl | Hg22+ + 2Cl– → Hg2Cl2↓ Hg2Cl2 + 2NH3 · H2O → HgNH2Cl↓ + Hg↓ +NH4++ Cl– + 2H2O | Wytrąca się biały osad (kalomel) nierozpuszczalny w wodzie. Roztwarza się w amoniaku wytrącając biały osad chlorku amidortęci(II) oraz rtęć metaliczną. | |
NaOH | Hg22+ + 2OH– → Hg2O↓ + H2O Hg2O → HgO↓ + Hg↓ | Wytrąca się czarny osad, składający się z rtęci metalicznej i tlenku rtęci(II). | |
NH3 · H2O | 2Hg22+ + 4NH3 · H2O + NO3–→[OHg2NH2]NO3↓ + 2Hg↓ + 3NH4+ + 3H2O | Wytrąca się czarny osad, składający się z metalicznej rtęci i azotanu(V) amidooksodirtęci(II). | |
KI | Hg22+ + 2I– → Hg2I2↓ Hg2I2 + 2I– → [HgI4]2- + Hg↓ | Wytrąca się żółtozielony osad, który roztwarza się w nadmiarze odczynnika z wydzieleniem rtęci metalicznej i utworzeniem bezbarwnego kompleksowego jonu tetrajodortęcianu(II). | |
K2CrO4 | Hg22+ + CrO42- → Hg2CrO4↓ | Wytrąca się brunatny osad, który podczas ogrzewania przechodzi w czerwony osad krystaliczny. | |
SnCl2 | Hg22+ + 2Cl– → Hg2Cl2↓ Hg2Cl2 + Sn2+ + 4Cl– → 2Hg↓ + [SnCl6]2- | Wytrąca się biały osad, który ciemnieje na skutek redukcji do miedzi metalicznej. |
Rozdział mieszaniny kationów I grupy
1. Wykrycie obecności kationów I grupy za pomocą odczynnika grupowego, czyli HCl. Do roztworu dodajemy rozcieńczony roztwór kwasu solnego. Wytrącają się białe osady.
Roztwór zawiera kationy grup II – V, więc nie będzie nam potrzebny w tej analizie, a osad stanowią chlorki srebra, ołowiu i rtęci(I). Osad odwirowujemy.
Pb2+ + 2Cl– → PbCl2↓
Ag+ + Cl– → AgCl↓
Hg22+ + 2Cl– → Hg2Cl2↓
2. Do osadu dodajemy wodę destylowaną i ogrzewamy w łaźni wodnej. Osad chlorku ołowiu rozpuszcza się.
PbCl2 → Pb2+ + 2Cl–
Roztwór zawiera jony ołowiu Pb2+, a osad stanowią chlorki srebra i rtęci(I). Osad odwirowujemy, a roztwór znad osadu zlewamy do drugiej probówki.
3. Do probówki z roztworem zawierającym jony ołowiu dodajemy roztwór jodku potasu. Wytrąca się żółty osad, który roztwarza się w nadmiarze odczynnika.
Pb2+ + 2I– → PbI2↓
PbI2 + 2I– → [PbI4]2-
WYKRYLIŚMY OBECNOŚĆ JONÓW Pb2+
4. Do osadu zawierającego osady chlorków srebra i rtęci(I) dodajemy wodny roztwór amoniaku. Wytrąca się biały osad, który ciemnieje.
Roztwór zawiera jony [Ag(NH3)2]+ , a osad stanowi osad chlorku amidortęci(II) i metaliczna rtęć.
Hg2Cl2 + 2NH3 · H2O → HgNH2Cl↓ + Hg↓ +NH4++ Cl– + 2H2O
AgCl + 2NH3 · H2O → [Ag(NH3)2]+ + Cl– + 2H2O
Osad odwirowujemy, a roztwór znad osadu zlewamy do drugiej probówki.
5. Do osadu dodajemy roztwór wody królewskiej, czyli mieszaninę kwasu solnego i kwasu azotowego(V) w stosunku objętościowym 3:1.
2HgNH2Cl + 2NO3– + 4H+ + 6Cl– → 2[HgCl4]2- + N2↑ + 2NO↑ + 4H2O
3Hg + 2NO3– + 8H+ + 12Cl– → 3[HgCl4]2- + 2NO↑ + 4H2O
W celu potwierdzenia obecności jonów Hg2+ należy dodać kilka kropel roztworu chlorku cyny(II). Jeśli roztwór zawiera jony rtęci(II) osad ciemnieje.
[HgCl4]2- + SnCl2 → Hg↓ + [SnCl6]2-
WYKRYLIŚMY OBECNOŚĆ JONÓW Hg22+
6. Roztwór zawierający jony [Ag(NH3)2]+ dzielimy na dwie części. Do pierwszej probówki dodajemy roztwór kwasu azotowego(V), w wyniku czego wytrąca się biały osad.
[Ag(NH3)2]+ + Cl– + 2H+ → AgCl↓ + 2NH4+
Do drugiej probówki dodajemy roztwór jodku potasu, w wyniku czego wytrąca się jasnożółty osad.
[Ag(NH3)2]+ + I– + 2H2O → AgI↓ + 2NH3 · H2O
WYKRYLIŚMY OBECNOŚĆ JONÓW Ag+
Sprawdź się!
Zadanie 1.
W probówce znajduje się bezbarwny roztwór jednego z kationów I grupy analitycznej. Po dodaniu do probówki jodku potasu wytrąca się jasnożółty osad.
Podaj wzór kationu znajdującego się w tym roztworze.
Zadanie 2.
W dwóch probówkach znajdują się jony Pb2+ i Hg22+.
Podaj wzór jednego odczynnika, który pozwoli na zidentyfikowanie kationu w obu probówkach. Napisz równania zachodzących reakcji i kolory powstających osadów.
Zadanie 3.
W kolbie znajdują się kationy Pb2+ i Ag+.
Podaj w krokach (z równaniami reakcji i kolorami osadów) postępowanie prowadzące do zidentyfikowania wszystkich czterech kationów.
Bibliografia
- Z. Hubicki, Z. Rzączyńska, Ćwiczenia laboratoryjne z nieorganicznej chemii jakościowej, Lublin 2010
- T. Lipiec, Z. S. Szmal, Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej, Warszawa 1980
- J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna, Warszawa 2012
- B. Chmielewska – Bojarska, Chemia analityczna. Analiza jakościowa kationów i anionów, Łódź 2009
- R. Kocjan, Chemia analityczna, Warszawa 2014
- https://www.public.asu.edu
- https://chem.libretexts.org
- https://maestrovirtuale.com
- http://igcsetuition.blogspot.com
- https://fineartamerica.com
- https://www.artefactoryimages.com